میگویند که در زمان غیبت آخرین حجت خدا بر روی زمین زندگی میکنیم و میگویند که امام زمان ما همچون خورشیدی در پشت ابر است که گرچه از نظرها پنهان است اما همگان می توانند از نعمت گرما و نور وجودش استفاده کنند چقدر امام زمان خود را میشناسیم ؟ چقدر رابطه ی ما با ایشان به رابطه ی حقیقی یک امام و شیعه نزدیک است؟ آیا معنای انتظار را میدانیم ؟ آیا واقعا ما منتظریم؟
جهان در هنگام قیام آن حضرت چگونه خواهد بود؟ جهان پس از ظهور چگونه است ؟ و ....
این ها همه سوالاتی است که ذهن خیلی از ما را اشغال کرده است ، خیلی از ما دوست داریم که از امام زمان خود بیشتر بدانیم و با ایشان مانوس تر باشیم و از آنجا که معرفت مقدمه ی محبت است ما در بسیج پردیس علوم پایه گروهی تشکیل داده ایم تا به مطالعه ی ابعاد وجود و قیام آن امام بزرگوار بپردازیم تا شاید به عنوان یک شیعه ی ایشان معنای انتظار را دریاقتیم و یک منتظر واقعی شدیم منتظر یاری شما دوستان عزیز هم هستیم برای شروع کار ابتدا به ضرورت طرح مباحث مهدویت پرداختیم تا برایمان روشن شود که چرا این راه مقدس است نتیجه ی کار را تقدیمتان میکنیم ا ما همراه باشید ...
ضرورت طرح مباحث مهدویت:
با توجه به منابع دینی( عقلی، نقلی) طرح مباحث مهدویت از جنبه های متفاوت ضرورت دارد که ما در این مقاله پاره ای از این ادله را اجمالا متذکر می شویم.د
1- اهمیت امامت : امروزه و در این نسل ، ما امامت را پذیرفته ایم ولی هنوز برای بسیاری از ما، طرح امامت و در نتیجه بحث امام زمان، گنگ و مبهم می باشد و به صورت میراثی از آن پاسداری می شود.میراثی که هنوز عمق و ضرورتش را نچشیده ایم.اگر ما جایگاه امامت را بشناسیم، ضرورتش را لمس می کنیم، بر اساس همان ضرورت و احساس، به عشقی از امام می رسیم.آن هم نه عشقی ساده و سطحی ، بلکه عشق کامل و شکل گرفته و جهت یافته و تبدیل شده به حرکت و سازندگی مهره هایی که این حکومت سنگین و بلند به آن احتیاج دارد.
2- جایگاه طرح امامت: با پذیرش اعتقاد به خدا و ضرورت وحی و رسالت، به امامت می رسیم. با پذیرش و اثبات این نکته که خدایی هست و ما محتاج اوییم.
3- ضرورت امامت: امام شئونی دارد که از جمله آنها پیشوایی و رهبری جامعه است.در نگاه شیعه، آدمی همچنان که مضطر به وحی است، مضطر به امام معصوم نیز هست.ضرورت امامت و اضطرار به حجت، از دو طریق بررسی می شود :1- اهداف حکومت 2- قلمرو حکومت
3-1-:اهداف حکومت: امروزه اهداف حکومت ها در آزادی ، رفاه ، بهداشت و آموزش خلاصه می شود.اگر اهداف حکومت فقط همین باشد، احتیاجی به طرح امامت و رهبری شیعه نیست. اما اگر اهداف حکومت را رشد انسان در تمامی ابعاد و استعداد ها بدانیم، یعنی همان چیزی که قرآن گوشزد می کند، آن وقت چاره ای جز امامت شیعه و امام معصوم نیست. اگر اهداف حکومت را هدایت انسانی در همه ابعاد وهم و حس و فکر و عقل و ... بدانیم، آن وقت باید به کسی روی بیاوریم که به این همه آگاه است و از تمامی کشش ها و جاذبه ها آزاد است.
3-2- قلمروی حکومت:اگر قلمروی حکومت تنها در محدوده همین دنیا و چند سال باشد، نه تنها هیچ نیازی به امام نیست، بلکه به وحی و کتاب و پیامبر هم هیچ نیازی نیست. اگر این دید غلط را کنار بگذاریم و انسان را در کل هستی مطرح کنیم، ناچار این انسان با این پیوند و ارتباط، به حکومتی نیاز دارد ، هماهنگ با نظام هستی و به حاکمی نیاز دارد آگاه به این نظام.
با این بینش تولد چنین امامی ضرورت است ، پس وجود دارد ، پس متولد می شود.
لزوم معرفت: غفلت و بی خبری از موضوعات مهم و اساسی ، باعث بروز کاستی ها و نادرستی هایی در زندگی انسان می شود. ما شیعه هستیم و شیعه یعنی پیرو و دنباله روی امام. حال چه مقدار درباره او میدانیم؟
معرفت ، شرط انسان بودن است. هر عاقلی قبول دارد که نباید نسبت به ولی نعمت خود جاهل و غافل باشد و به همین دلیل خداجویی و سپاس از او امری فطری است.
1- شناخت امام از بعد اجتماعی هم ضرورت دارد. زمانی که افراد یک جامعه ، خود را به خوبی بشناسند، رفتار فردی و اجتماعی آنها تحت تاثیر آن معرفت قرار می گیرد
2- شناخت امام زمان مانع از همکاری و همراهی با ظلم و ستم می شود. فردی که امام زمان را می شناسد، می داند که منتظر آن حضرت ، هرگز با ظلم و ستم سازش نخواهد کرد.
بنا بر این ، اجتماع منتظر ، اجتماعی است که در پرتوی یاد و نام امام زمان ، به سوی خوبی ها و ارزش ها پیش می رود. تذکر دیگر اینکه جامعه منتظر ، باعث تعجیل در فرج و تحقق پیروزی نهایی است.
محمد زاده
